Monday, September 26, 2016

බයිසිකලේ...
















උඹේ හෙවණට බර වෙලා
ජීවිතේ උස මැදුරු තැනුවා
පස්සේ උඹ ලඟ නැවතිලා
හිතේ ඇති දුක් සතුටු කිව්වා...

පිපුණු කරගැට දියවෙලා
උඹේ ලඟ මා තනි වෙලා
ආ ගමන් මඟ මගේ තනියට
උඹත් දැන් අසරණ වෙලා...

උඹේ සෙනෙහස ලැබූ මාගේ
දරුවෝ ටික දැන් උස් වෙලා
උන් ඉන්නේ දැන් ඉහල තැන් වල
උඹේ කරපිට දුන් නිසා...

තාර පාරට වැටුනු අව්වට
උඹේ සෙනෙහස වැඩි වුණා
මගේ වෙහෙසට උඹේ කරපිට
දුන් නිසා මා රජ වුණා...

ලිවුම් පත් මිටි ගොඩළි ගහගෙන
පැය දවස් සති ගතවුණා
ඉහල තනතුරු පුටු ලැබෙද්දිත්
උඹ මගේ ලඟ හිනහුණා...

පාට කළු සුදු ජීවිතේ උස
උඹේ ලඟ හිඳ වැටහුණා
වෙහෙස ගත සිත මහළු වෙද්දිත්
මා උඹේ ලඟ නැවතුණා...



Saturday, September 17, 2016

දැක්ම ( The Interview )


අද දැක්මත් සමඟ එකතු වන්නේ වෛද්‍යවරයෙක්, මේ අප ඔහුත් සමඟ කල කතාබහකි.

ඉතින් වෛද්‍යතුමනි, කොහොමද මේ දවස් වල වැඩකටයුතු එහෙම.

ම්ම්..මේ දවස් වල නම් ටිකක් කර්යබහුලයි, මොකද මහත්තයෝයෝ... මේ දවස් වල රෝගීනුත් වැඩියි. ඒ වගේම ගොඩක් වෛද්‍යයවරුත් ලෙඩ නිවාඩු දාලනේ ඒක නිසා වෙනදට වඩා වැඩ වැඩී මට නම්.

 
ඇයි වෛද්‍යතුමනි, වෛද්‍යයවරු ලෙඩ නිවාඩු දාලා කිවුවේ මේ දවස් වල මොකක් හරි බෝවෙන රෝගයක් වත් තියෙනවද?

නෑ නෑ මහත්තයෝයෝ... දන්නැත්ද ඉතින් එයාලටත් තියෙනවනේ විසඳා ගන්න බැරි ප්‍රශ්න. මම නොකිවුවට ඉතින් දන්නවනේ ඔබතුමා.

 
ආ ඒ ප්‍රශ්න ගැනද කිවුවේ ඔබ තුමා. එතකොට වෛද්‍ය තුමනි ඔබ තුමට ඒ ප්‍රශ්න වලට විසඳුම් අවශ්‍ය නැත්ද?

ඔබතුම කියූ දේ මට පැහැදිලි මදි, ඒ ප්‍රශ්න කිවුවේ?

 
මම මේ කිවුවේ, තීරු බදු රහිත වාහන පිළිබඳ ප්‍රශ්න එතකොට ඔය වෛද්‍ය වරුන්ගේ ළමයින්ව ඉහළ පන්තියේ රජයේ පාසල් වලට ඇතුළත් කර ගැනීම වගේ ප්‍රශ්න.

අනේ නෑ මහත්තයෝ මම ඔය වගේ දේවල් ගැන වැඩිය හිතන්නේ නෑ නේ. මට කාර් එකක් තියෙනවා ඒක මට මදෑ මටයි මගේ පවුලේ කට්ටියටයි ගමන්ක් බිමනක් යා ගන්න. එතකොට මගේ ඔය ළමයි දේන්නා ඉන්නවා නේද, අපරාදේ කියන්න බෑ හොඳඳ...ට ඉගනගන්නවා.
පන්තියේත් ඉතිනෙ පළවෙනියා දෙවනියා වෙනවනේ මහත්තයෝ ඊටත් මහත්තයෝ දක්ෂයා කිහේ හිටියත් දිනනවා ඒකේ කිසි සැකයක් නෑ, මොන පාසලට ගියත් එකයි ඉතින්.

 
එතකොට වෛද්‍යතුමනි ඔබතුමා කැමති නැත්ද දරුවන්ව රජයේ ඉහල පාසලකට ඇතුළත් කරන්න.

මහත්තයෝයෝ... ඉහල පාසල් කියලා වර්ගයක් නෑ ඇත්තට්ම. ඕවා තම තමන්ගේ වාසියට හදාගත්ත දේවල් නේ, මහත්තයෝ මම කලින් කිවුවා වගේ දක්ෂයා කොහේ හිටියත් ඉහලට යනවා අයේ ඒකේ දෙකක් නෑ. හැබැයි වාසනාවත් ටිකක් විතර ඕන, ඒත් දක්ෂයාට පුළුවන් අවාසනාවත් වාසනාව කර ගන්න ඒක ඉතින් තියෙන්නේ තමන්ගේ උත්සහය මත තමයි. ඒක මේ සම හරක්ට තේරෙන්නේ නැති එකනේ තියෙන්නේ.

 
එතකොට වෛද්‍යතුමා මොකද හිතනේ පුද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ගැන.

මට නම් ඒකේ ඒ හැටි වරදක් පේන්නේ නෑ මහත්තයෝ.

 
ඇයි ඔබතුමා එහෙම කියන්නේ.

කොයි ළමයත් කැමතිනේ මහත්තයෝ ඉගෙනගන්න හා නැත්ද? කොයි ළමයත් කැමති හොදට ඉගෙන ගෙන රැකියාවක් කරලා හොඳින් ඉන්න.


එතකොට වෛද්‍යතුමා අඩු ලකුණු අරගෙන පුද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුලත් වෙලා ඔහු හෝ ඇය අනාගතයේ වෛද‍යවරයෙක් වුනාම අනාගතය ගැන තැතිගැන්මක් නැත්ද ඔබතුමාට, එතකොට මේ දවස් වල රජයේ විශ්ව විද්‍යාලවල ශිෂ්‍ය සංගම් ඇයි මෙච්චර කෑ ගහන්නේ.

මහත්තයෝ මට කියන්න ඔබතුමා, උසස් පෙළ අසමත් වැන හැමෝම අදක්ෂයොද? සමත් වෙන හැමෝම දක්ෂයොද, නෑ නේ උසස් පෙළ කියන්නේ තරඟ විභහගයක්, ඒකෙන් තීරණය කරන්න බෑ දක්ෂ අදක්ෂ බව. ඒක නිසා යම් කෙනෙක් තව දුරටත් ඉගන ගන්නත් කැමති නම්, ඒත් රජයේ විශ්ව විද්‍යාල සුදුසුකම ලැබෙන්නෙත් නැත්නම්, පුද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයකින් ඉගෙන ගන්න එකේ වරද මොකද්ද මහත්තයෝ. ආසව නිසා ඉගන ගන්නවා, ආසව වැඩි නිසා උනන්දුව වැඩි වෙනවා, එතකොට මොකද වෙන්නේ තමන් ඉගන ගත්තේ පුද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයකින් වුවත් සාර්ථක උපාධියක් ලබා ගන්න පුළුවන්. උපධිය ලබා ගත්තා වුණත්, රජයේ වේවා, පුද්ගලික වේවා, කෙසේ වුවත් අවසානයේ රැකියාවේ යෙදෙන්නේ සාර්ථක වෛද්‍යවරයෙක්. අසාර්ථක කෙනෙක්ට රැකියාවක් ලබා දෙන්න කවුරු වුනත් කැමති වෙයිද මම නම් හිතන්නේ නෑ, මම කලින් කිවුවා වගේම මොන විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉගන ගත්තත් අවසානයේ ජය ගන්නේ දක්ෂයා.


ඉතින් වෛද්‍යතුමා ඔබතුමගේ අනාගත සැලසුම් එහෙම මොනවද? අපි කැමති ඒ පිළිබඳත් දැනගන්න.

විශේෂ දෙයක් කියලා නෑ මහත්තයෝ, කරන දේ හරියට කරලා ජීවත් වෙනවා. අවසානේ කොහොමත් අපි කවුරුත් මැරෙණවනේ මහත්තයෝ.




 
එසේ නම් ඔබතුමාට බොහොමත්ම ස්තූතියි අපිත් සමඟ එකතු වුනාට අවසාන වශයෙන් ඔබතුමාට කියන්න දෙයක් තිබෙනවද?

අවසාන වශයෙන් කියන්න තියෙන්නේ ඔබටත් ස්තූතියි කියලා තමයි.





සැ.‍යු. මෙම සාකච්ඡාව මනක්කල්පිත සාකච්ඡාවක් බව සලකන්න.


Wednesday, September 14, 2016

විසාදය..























නිමිත්ත : සිපිරිගෙදරදි, තමා බැලීමට ආ බිරිඳට කියූවක්.

මහ ගෙදර දොර ලඟට
හෙමි හෙමින් පා ගැටී
ගොඩ වෙන්න බය නැත්ද
තනිව මඟ සිත් රැඳි...

ලපටි නිය ඇඟිලි තුඩු
කොස් වහළු රැළි වැටී
නීල කළු පිල් කලඹ
දුඹුරු මලකඩ පැහැ වැටී...

ගෙදර ලඟ ගල් වලේ
ගල් පුසුඹ ඇඟ වැදී
නුඹේ ලඟ මට දැනෙන
ගැහැණු ගති දැන් නැතී...

ගෙදර බර, බර වැඩිද
උරිස් මත දැන් ඇති
දුවත් ගෙට වෙයි ලඟදි
තවත් වැඩ බර වැඩි වෙති...

ලාඩප්පා පොළු සැරට
පිටේ රතු පළු ගොඩ ඇති
වට කරන් මට තැළුවා
කාකි ඇඳුමෙන් ඔඳ වැඩී...

නොකල හොර නඩු හබේ
වරද මා පිට ගොඩ ගැහි
පොදි බැඳන් මෙහි ආවා
මරණ බිය සිත් රැඳි...

Saturday, September 10, 2016

හුදකලාව...






















නීල අහසේ වළා සේඳය
ලකල් ගෙත්තම් වලින් හැඩ කර
බලා ඉමි මා නුඹේ රුව දෙස
දෙව් ලොවට යන පාර අද්දර...

මැකී ගොස් ඇත අඳුරු ඡායා
සිහින සිතුවම් පාට බොඳ කල
මිහිරි සිල්පද නුඹේ හද කී
තාම ඇත මගේ හිතේ කෙළවර...

සොයා ආවත් ඈත දුර සිට
සියොත් කැල ආ මාවතේ සිට
සුළඟ ඇවිදින් පාර කිවුවද
ගීත ගයමින් හදවතේ හිඳ...

එතුනු වැල් ගස් මල් කිණිති අඟ
කැකුළු මල් පෙති සිනා පෑවද
සතුටු මල් පැණි උරන බඹරුන්
පාළු එන මඟ බලා වුන්නද...

රැහෙයි ගී හඬ සකල පෙම් කල
ගිලුනු තරු නැව් එබෙයි අහසට
බලා සිටියත් දෙව්ලොවේ සිට
තාම නුඹ නෑ පාළු අහසට...


Wednesday, September 7, 2016

හකුරු කවි - 10






















මහළු
තෘණ පත් යටට
රූරා වැටෙන
සිනිඳු සඳ රැස්
ගයයි
වසන්තයේ ප්‍රේම ගීතය...


Monday, September 5, 2016

හකුරු කවි - 09






















කඳුකර හුදකලාව
කොඳුරයි
ඉකිබිඳි
වැලපෙයි
හමා එන
ආගන්තුක සුළඟ දැක...


Thursday, September 1, 2016

හකුරු කවි - 08






















සීතල සුළඟ
දිනක පවසාවි,
සඳ රැස්
නිසල දියට
පෙම් කල වග..


Tuesday, August 30, 2016

හිස්බව...






















ගිනිගත් අහස යට
ගිලගත් හිරුත් සැඟව ගිය
රත් පැහැති වළා සෙවණේ හිඳ
මං දොරටු දෙස බලයි
සෝ සුසුම් පාවඬ එලන්නට...

මඟ බලා හිඳ ඈත දුර
නිවුනු සිත් කොහිද
සැඩ පරුෂ ඉතිහාසයට
වර්ග සංහාර බිම්
පහුරුගා වලවල් ඉස
සොයා ඉගිලී යති
පෙම් කල සැඟව ගිය සඳ...

පල්ලියට
පන්සලට
කෝවිලට
වහල් වී හිඳ
පහන් සිළු දල්වයි
හිමි නොවන වර්ග බිම් තණ්හාවට
සුළඟට හසුව
පාවෙනා සියොත් කැල
සොයාපන් සොයාපන්
සැඟව ගිය යහපත් සිත...




ඡායාරූපය නයනහාරි අබේනායක විසින් ( This are not Dewdrops of Jaffna )


Saturday, August 27, 2016

හකුරු කවි - 07






















සීතලට සැඟවෙන
මීඳුමේ පිණි කැට
හිනහෙයි
කණාමැදිරි
එළිය දැක...


Friday, August 26, 2016

හුස්ම..

















වැහි දාට මුණගැහුන
වැටකෙයියා පඳුර ලඟ
කැඩී ගිය හදවතේ
තාම පණ ගැහෙනවා...


වතුර නැති නියඟයට
තෙමුණු කටු කම්බි වැට
පැහැ වැටී ගොම පාට
තාම මඟ බලනවා...

ඉරි තැළුණු වැව් ඉවුර
තිසා වැව් අද්දරට
හීන් වැහි පොද වැටී
සුමට රැළි අඳිනවා...

තෙළි තුඩක අඟ රැඳුණු
පාට වැහි පොද කැකුළු
නුඹේ හදේ ඡායාව
වැව් දියේ මවනවා...

ගොම්මනට නුඹ ගාව
පිපෙන සඳ දෙස බලන්
නුඹ ගොතපු කවි මාල
තාම හිත නිවනවා...

අමාවක සඳට පෙර
නුඹ ඇවිත් මගේ ගාව
තරු පොකුරු ඇතිරිල්ලේ
නැළවෙන්න පතනවා...

Saturday, August 20, 2016

හකුරු කවි - 06



රාත්‍රිය,
හිරුට
පෙම්
බඳින
සොඳුරු
යාමය...

Friday, August 12, 2016

හකුරු කවි - 05






















වසන්තයේ
නැලවෙන
මෙපල් පත්
සොයයි උණුසුමක්
සීතල
වස්සානයට පෙර...


Saturday, August 6, 2016

සංහිඳියාව...






















වැහි කඳුළු හිනහෙන්න
මුතු පබළු පළඳින්න
හීන් තණ මල් කැකුළු
පිණි වැටී දිලිසෙන්න...

දේදුන්නේ සළු අතර
තනිකමට සැඟවෙන්න
පිණි වැටුනු මල් කැකුළු
මාලයක් ගෙන එන්න...

මල් තුහින ඉහිරෙච්ච
සුදු පුළුන් ඇතිරිල්ලේ
උණුහුමට ගුලිවෙන්න
සතුටු සිත ගෙන එන්න...

වෙනස් සිත් සැනසෙන්න
එක සිතක් හමුවන්න
ඉවුරු කොණ වෙත එද්දි
තිලකයක් ගෙන එන්න...

එක අහස යට ඉන්න
ඉසව් ගම් යා වෙන්න
මරතොන්ඩි මල් වැටුන
දෑත් යුග මට දෙන්න...

Tuesday, August 2, 2016

හකුරු කවි - 04

















සරුංගලේ
සරුංගලේ
අඳුරු අහසේ තනිකම නම්
නිල් අහසට ඇවිත් යන්න
නුඹේ හීන
තුරුළු කරන්...


Saturday, July 30, 2016

හකුරු කවි - 03










බල තණ්හා
පාර
තොට
අද්දර හිඳ,
ට්‍රැෆික් එළි
සිර කරයි
විඩාබර ජන හද... 

හකුරු කවි - 02






















හද වෙලී
ගත නිවන
ඉසුරුමුණි රුව
ලොවට සඟවයි
ප්‍රේමයේ කඩතොලු
ශිලා සිතුවම මත රැඳි...

හකුරු කවි - 01






















කපා
කොටා
නමා
හැඩ කළ
අකුරු සතරකි
අරුත් විරහිත
පසු පස හඹා යන...

Saturday, July 9, 2016

වහල් සිත හා ක්ලියෝපැට්‍රා






















වීනස් ගේ දූ රැජින
සේ දිලෙන නුඹේ රුව
රන් ඉනින් බසින නුඹ
දැල් බැඳුනු මගේ ඇස්
හිරි වැටී හිනහෙද්දි
මා නුඹට පෙම් කළා...

පිල් පිරවු හැඩ නිතඹ
සුළඟ ලඟ හිනහෙද්දි
ලැමදේ පිපි මල් සුවඳ
නාස් පුඩු නළවද්දි
ක්ලියෝපැට්‍රා නුඹට
මා තදින් පෙම් කළා...

කළු කුමරා එළිබහින
හිරු ගිලෙන ගොම්මනේ
ගිණි කිකිළි ලිඳ ගාව
ඇඟ තෙමන කණිසමේ
ක්ලියෝපැට්‍රා නුඹට
මා තදින් පෙම් කළා...

ඇන්තනී පිළිකන්නේ
හොරෙන් ගල් ගනිනකොට
නුඹ ඇවිත් දොර මුල්ලේ
රෝස පෙති සිඹිනකොට
ක්ලියෝපැට්‍රා නුඹට
මා හොරෙන් පෙම් කළා...

සිරියහනේ මකුළුදැල්
යටලීයේ ගෙතෙනකොට
කොහු හැළුනු කොහු මිටෙන්
මකුළු දැල් කඩනකොට
හති වැටුනු නුඹේ හුස්ම
ගඳ කිලියේ පිරෙනකොට
ක්ලියොපැට්‍රා නුඹට
මා තදින් පෙම් කළා...

කළුවරේ හඳ එළියේ
වැට කඩුළු පනිනකොට
කටු කම්බි වැල දැවටි
මල් ගවුම ඉරෙනකොට
දුර ඇදෙන නුඹේ රුව
පිළේ හිඳ නිදි නෙතින්
දැක නුඹට පෙම් කළා...

Wednesday, July 6, 2016

Happy Eid Mubarak...















ආදරණීය සඳ,
නුඹ පායා දිළී බැබළෙයි
රාමසාන් අහසට...

සාමයේ ප්‍රාශ්වාසයට
වටකර නුඹව තරු රෑන
සෙනෙහස බෙදයි
රාමසාන් අහසට...

සතුට උණුසුම බෙදන
රිදී කුළු තිර පට
වසා නුඹ රැස් මඬල
හද රැඳි පැතුම් ගෙනදෙයි
රාමසාන් අහසට...

Saturday, June 18, 2016

නිත්‍ය මඟ...
















රළු ගල් ඉවුරු තල මත
සුමට ඉරි ඇඳ හැඩ කර
ප්‍රාණ දී බලා හිඳ සමාධිව
සිත් නිවයි සරන සෙව් දනන් හද...

සොයා ආමිස සිත් සුවය
පලා ඇවිදින් සොයා පින් මඟ
පුබුදුවා දෙඅත් මත කමල අංකුර
හැඩ කරයි නළල් සිඹ පිපුනු මල කමල...

පංච හිල් නොවසා බලා හිඳ
සත්‍යය සොයා යයි මුහුදු රළ මත නැග
සැඬ රළ වැදී අබලන්ව ඔරු කඳ
මුහුදු කුස සැතපෙයි ගිලන් වූ ඔරු කඳ...

රටා වියනා පාට ගෙත්තම් පැඳුර
හැඩ මවයි වැලි අමදිනා සුදු මළුව
වැලි කැට ගණින සංසාර මඟ ගමන
බලා දැක දුක් වෙයි ඥාණ දන නිවුනු සඳ...

පාට දුර්පැහැ පොවන සුවඳ මල
අත්ල මත පරව මැලවෙයි නෙතඟ අභියස
පසක් වෙයි මුණිඳු සඳ පෙන්වු මඟ
එබැවින් උතුම් වෙයි ප්‍රතිපත්ති පිළි මඟ...

Sunday, June 12, 2016

නොඇසෙනා ආදරය...














සඟවා සිටින නුඹේ හඬේ උණුසුමට
මා සිත හඹා යයි දේදුණු සිහින අතරින
නුඹ තොල් මතුරනා නොඇසෙනා ගී රාව
මනරම් අරුත් පසඳි රැළි නැගෙන වැව් දිය මත...

දිරා ගිය ගස් අඟ මුල් මත හිඳ
නුඹ නුරා නෙත් මවනා වදන් පෙළ
මා නෙත් මතට පිණි පොකුරු බිඳු ඉස
ආල සිත් දැල්වෙයි හිරු බසින සැඳෑවට...

නුඹ ඇඟිළි තුඩු අඟෙහි රැඳි වචන පෙළ
පණ ගසා හුස්ම ගෙන වා තලය සිප
මා කණ් පියන් මත වැකුණු ඒ හඬ
මා හද වෙලයි ඒ සොඳුරු සිත්තම...

සුදු පෙණ රැළිති පුපුරණා ගී හඬ
තත් හඬ නඟයි දිලෙන නුඹ නෙත් යුග
වැලි කැට සිඹින මා කඳුළු කැට
කවි පද මවයි වසා තඹ වැලි ඉවුර...

රොද බඳින වැහි බිඳු වැටෙන තාලයට
හද ගැහෙන හඬ ඇසෙයි මල් වැටුණු කුඩය යට
තෙතබරිත තණ මල් පිණි වැටී දිලිසෙන කොට
ඉහිලුම් නොදෙයි හද වැකෙන කවියට..

Pix by QiQigallery

Tuesday, May 17, 2016

මිනිසුන් සොයා...






















කුළුණ කොත උඩ
තටු සලා හිඳ
අහස් කුස රැඳි ප්‍රාණ වායුව සිඹින
සුදු පරවියෝ නුඹත් දුටුවද..?

නළල් තල සපගත් වෙඩි උණ්ඩ
සුදු සඳුන් තැවරුණු...

පස් පිඬලි මත
රතු කඳුළු බිඳු
වැටී තෙත් වී මහ පොළව
නුඹලගෙ ද.. අපේ ද..
ඒ රතු කඳුළු බිඳු..?

සොයාපන් සොයාපන්
කාගෙද යන වග
ගොත්‍රවාදී නොවී...

Monday, May 9, 2016

සැඳෑව අසල හිඳ...


















ඒ සුභ රාත්‍රිය වෙත
සන්සුන්ව පිය නගන්නට
සැඳෑව එළඹ ඇත
රන් දිය සිඹින අහසට...

ගිනි ගත් වළාකුළු මත
හඬා වැලපෙන අඳුරු යුගයක
මතක පැන් ඉසින්නට
ලංව ඇත හැර යන්න සැඳෑ විය...

හිරුට ලංවී සුමුදු ගී තෙපලන
සුදන ගුණ පිරි හදවතේ සේයාව
අසල හිඳ ගී අසන වීනාව
තත් අතර නඟයි පාළු සිත් ස්වර නාද...

වේලුණු ඉරි තැළු ඝණ දුඹුරු ධරණි මත
දිරා වැහැරුණු වියළි කොළ පා ගැටෙන
සර සර හඬින් සිත් සමාධිය වඩන
සඳට කැඳවුම් ලැබෙයි සුභ රාත්‍රිය දැක්මට...

ඉතිං
සුභ රාත්‍රිය
අවසරයි මා හද වෙලන්නට
රිදී සඳ දිය විසිරුනු
වළා රැල් සළු පටින්
විඳින්නට
නැවුම් ජීවයක උණුසුම...

Friday, April 29, 2016

රතු කටුස්සෝ...
















දිරා වැටුනු නාකි දෙවැට
බලා හිඳින නියගලා මල්
මලකඩ කටු කම්බි උඩින්
සිහින පොකුරු අහස සිඹි...

පදවි ඉමේ රළු අහසට
සීතල දිය වළා ඇවිත්
ගල් කොරියට එබිකම් කර
රතු අහසේ දිය සඟවයි...

තද මිටියට කරගැට කඳු
කොරියේ අහසේ රතු පැහැයට
බියවී රතු කටුස්සන්ට
හඬයි සඟවා බඩ ගින්දර...

ලකුණු පෙරටු කර පෙරහැර
දෑ කැති මිටි එකතු කරන්
හිස් ඔළුගෙඩි සිය දහසක්
රතු කටුස්සෝ ලඟ නලියයි...

ගල් කොරියේ ගල් කඳු වැටි
අපේ කඳුල ලඟ නැවතී
බිඳුව බිඳුව කඳුළු අරන්
සුළං රැළිති අඟ අමුණයි...

පාට පාට රතු කටුස්සෝ
සුළං රැළිති කඳුළු මාල
රැගෙන ඇවිත් මුතු මල් සේ
අපේ ගෙලේ වට දවටයි....

(සැ.යු. ; වැඩකරන ජනතාවගේ යැයි කියන දිනයට රතු පාටට හැරී එළි බහින කටුස්සන් වෙනුවෙන්.)

Tuesday, April 19, 2016

ලුණු ඕයේ නුඹේ සුවඳ...

















අනෝතත්ත විල් දිය රැළි
නොඅඩුව දිලි දිලි විසිරි
සුදු පෙණ බිඳු මුතු පිණි සේ
ඔබේ දෑත් අඟ රැඳුනා...

ලුණු ඕයට තනිකම මැකු
අප්පච්චී නුඹේ සෙනෙහස
පාරුව මත රැඳුනු ඔබේ
හද සිතුවිලි තැනුවා...

තඹර පෙති මතින් හිනහුන
රළු වියැකුන ඔබේ සුසුම්
අපේ පැලේ දුප්පත් බව
නුඹේ දා බිඳු මැකුවා...

සෙවනැල්ලට මුවා වෙලා
රාජ භරණ හදේ දරා
නිල් දිය රැළි පොහොසත් කල
නුඹේ කඳුළු අප දුටුවා...

මහ සෑයට යන එන මඟ
නුඹේ හඬේ ඇති පැහැයට
නෙළිම් සුවඳ සිතින් දැරූ
දෙවිවරු නුඹ දෙස බැලුවා...

පාරුව ලඟ නුඹේ හුස්ම
ගැටෙන හඬට තඹර පියුම්
ඉකි බිඳ හද සුසුම් සිඹින
නිල් දිය රැළි බිඳුනා,
තඹර පියුම් හැඬුවා....

Tuesday, April 12, 2016

සතුට සාමය ඉතිරේවා...

அனைவருக்கும் ஒரு புத்தாண்டு சந்தோஷமாக சமாதான நாம்..!!

සැමට සාමය සතුට පිරි සුභ අළුත් අවුරුද්දක් වේවා..!!

















දේවතාවි රන් පුදසුන
සොයා ඇවිත් සතුට අරන්
සමන් පිච්ච මල් දෙවැටේ
පිච්ච පොකුරු මල් මාලා...

රන්ගෝලී මල් සැරසිලි
ගෙපැල ලඟින් හිනහෙනකොට
කුට්ටු විලක්කුවේ එළියෙන්
කෝලම් මල් එළිය වැටී...

රතු පාටින් රතු තිලකේ
පැහැයට තොල් පාට වැටී
පසලොස්වක සඳ එළියෙන්
කෝවිල ලඟ සිරි දෙවඟන...

කිරි සුවඳින් ඇල් සහලින්
පැණි රසයෙන් සිත් මත් වී
නැවුම් පැතුම් දෝරේ ගලා
ඉතිරෙන ආදර සෙනෙහස...

හිරු වඩිනා සිත් මඬලට
නවමු චිත්ත රූ පැමිණෙන
සංක්‍රාන්ති පරවි රෑන්
සුදු රැස් ගෙන වඬිනු මැනවි...

Monday, April 11, 2016

ග්‍රහ මාරුව...























පාර ලඟට හොරෙන් ඇවිත්
පාට පාට සේල් අතරේ
ලිතක් පොතක් අතේ තියන්
අවුරුද්දට දින ගැන්නා...

කොහා වෙනදා වගේ නෙමෙයි
කලින් සින්දු කියපු නිසා
අරවා මේවා ඉල්ලා ඉල්ලා
කොහාට කලියෙන් අවුරුදු දූ කුමරිය සිත් මවනවා...

ඉටි එරබඳු මල් පිපිලා
කොටුව පුරා රතට රතේ
අවුරුදු සිරි රබන් පදත්
විරිඳු කවි ලෙසින් ඇසෙනවා...

කළු ඔළුගෙඩි සයුරු තෙරේ
සිතිජ ඉමක් නොපෙනෙන සේ
අවුරුදු උණුසුම අතරින්
අහස් ඉමක ඉගිලෙනවා...

කැවුම් කොකිස් මුදල් ගිලින
පිටි තෙල් පැණි පහුරු බැඳන්
නෑගම් යන හට්ටි මුට්ටි
ලෝන් එකෙන් හිත් පිරෙනවා...

ලිතයි පොතයි දෙකම වෙන්නේ
රුපියල් පනහක් විතරයි
නැකත් පලාඵල විස්තර ලග්න පලාඵල විස්තර
ලිතයි පොතයි දෙකම අරන් ගෙදර ගිහින් බලා ගන්න...

ගිනි රස්නෙට තාර කට්ට
සෙරෙප්පු අඩියේ ඇලිලා
පිංතාලියේ වතුර හිඳිලා
දිව ගිලෙන්න ඔන්න මෙන්න...

කළු මල්ලිට මුද්ද තියලා
රෝල් කරපු ලෝන් එකෙන්
මල් ගවුමයි චීත්තයයි අළුත් හට්ටි මුට්ටි කැවිලි
අතින් කරින් එල්ලාගෙන හිතේ බරක් පුරවාගෙන...

ග්‍රහයෝ අරහේ මෙහේ කැරකිලා
අපේ හීන හොරෙන් අරන්
අවුරුදු සිරි හදේ ඇඳී
පාට පාට හීන අතරේ රටම එක සිතක් වෙනවලු...

Tuesday, April 5, 2016

අතරමන් මඟ...






















කළු කුහරයක් තුළ
තනිව හිඳ
අරුත් විරහිත
දේශයක් සොයා පලායන්නට
වෙර දරන
නිහඬ මුද්‍රාව...

'මුද්‍රාව ගොළුය'

ප්‍රේමනීය ආක්‍රමණයන්
හෘදයේ හිස හොවා
බලා හිඳ බස් තෙපලන
ලාමක පෙම්බරිය...

'ලාමක පෙම්බරිය නිහඬය'

යථාර්තවාදි ආකල්පයන්
ප්‍රේමය තුළට ගලපන
ඇගේ ඇස්පියන් යට හිඳ
මතකයන් අමදින
රැඩිකල් ස්මෘතිය...

'හුදකලා වූ ස්මෘතිය'

ප්‍රේමයේ පර්යාය මත
ඉකිබිඳ සුසුම් හෙලන
හිතින් සඟවා
ප්‍රේමය අයදින
දෑස් අඟ මුතු පබළු අමුණන
අකීකරු ලබැඳිය...

'අහිංසක ලබැඳිය'

සිත නිවනු වස්
සිසිල් දිය බිඳු අමදින
ඇය නිවනු පිණිස
අලංකෘත මැවුම් නිමවන
සොඳුරු හදවත...

රික්තයක් තුළ
අසම්මත වූ ප්‍රේමයක්
අතරමන් වී ඇත....

Thursday, March 24, 2016

යේසුස් ගේ ප්‍රේම වාදය...
















අත්ල ඇණ මත ගැටී හිරවී
රත්ත ලේ බිඳු සොඳුරු නෙත් මත
කුරුස කණු මත සිරව සිතුවිලි
මුදුන් මත කඳු සිඛර සිරසේ...

තෙදැති මුහුණේ ප්‍රේමයේ රැළි
සිරව නිර් ධන සුසුම් හැඟුමන්
පතා නිර් ධන අරගලේ ජය
යදී ජනයන් පතා නිදහස...

සිතිජ හිරු රැස් මැලව මල රැස්
ප්‍රේමයේ ජය ඉවත ලා හිඳ
සුදු වළාකුළු අඳුරු ධජ සේ
ලෙල දෙමින් ජය නඟයි සාමයේ...

තුලාවට බර නොවී සමබර
වැඩවසම් රජ සිටුවරුන් හිඳ
පඬුරු බෙදමින් අහුරු පමණින්
රතු වයින් තොල් සතුටු වඟුරයි...

මැඳුම් මඟ වූ ප්‍රේමයේ මඟ
අසල හිඳ මග තොටින් නික්මව
යෝද මිනිසෙකු සිටී කුරුසියේ
ප්‍රේම වාදය ලොව සපථ කල...


 සිතුවම Michael D. Hanson විසින්

Thursday, March 17, 2016

ලඟ එන අවුරුද්ද...


















නීල තුරුපත් අතර
තනි වූ,
වතු සුදු මලකි හඬන
තනි වී පස් පිඩැල්ලක් මත
ලඟ එන අවුරුද්ද දැක දැක...

පස් මතින් නැගෙන ජීවය
වතු සුදු මලේ නුඹේ පෙති මත රැදෙන
කඳුළු බිඳුවකි,
කිරි කඳුළු බිඳුවේ
රැගෙන යන්න
සිනා මල් පොකුරු
මා බිළිඳු පුත් තොල් මතට...

එරබඳු මලේ
නුඹට මා හඬ ඇහෙනවද
ලඟ ලඟම එනවා අවුරුද්ද
සතුටු සිත් පුරවන්න,
අවුරුද්ද ලඟ හඬන
මා ප්‍රිය සමිඳු ලඟ...

කැවුම් කොකිසේ
මා හඬ නුඹට ඇහෙනවද
ලඟ ලඟම එනවා අවුරුද්ද
නුඹලව සොයාගෙන,
සලසන්න නුඹේ සෙනෙහස
මා ලබැඳි සිත් කැඳැල්ලට...

සුදු පාට හුණු තැවරුනු
බිත්ති කුළු මත
දැනෙයි අවුරුදු සුවඳ
පෙර සේම මා හට,
කොහෝ ගී ගයයි පෙර සේම
කණ වැකෙයි ශෝක ගී හඬ...

සුදු පරවියනි නැවත එන්න
ලඟ ලඟම එනවා අවුරුද්ද
රැගෙන ගොස් මා සතපන්න
බලාපොරොත්තුවේ සයන මත,
නැවත රැගෙන එනු පිණිස
අවුරුදු සතුට...

Wednesday, March 9, 2016

මහළු ප්‍රේමය...


















මා රැගෙන යන්නට ඇවැසිය
මා පසු පස හඹා දිව එන
පිණි දිය පොකුරු වන්
ඒ නිත්‍යක් නොවූ සුළඟට...

 මා ලයෙහි තුරුළුව
ගත වෙළී සිත පෙළන
සෙවනැලි අතර සැඟවෙන
පොකුරු පෙණ මත විසිරෙන
ඒ වෙහෙස,
ඔබේ දෑත් මත සඟවන්න කාලයකි මෙය...

 තුරඟෙකු මතින් නැගි
නිල් අහස මත දිවන
ගව් දහස් දුර සැරිසරන
චිත්ත මනෝකාය
සුසුම් පිරි, පැතුම් මත
හිනහෙන්නට වෙර දරන අරුමය...

 මා විඩා නිවන්නට
ඇවැසි ජීවය
මිරිඟු වැලි කතරක
සිසිල් දිය පහසක සඟවන
පෙම්බරිය,
ඉඩ දෙන්න සත්‍ය සොයා පියඹන්නට...

ගිලුණු නැව
මල බැඳෙන්නට හැර
බලා හිඳ සුසුම් නොහෙලන්න
ඔබේ වර, නොලත් වරම ලැබ
ඉඩ දෙන්න සුළඟට
නැවත හදවත වෙලන්නට....

Monday, March 7, 2016

නිහඬ කල්පිතයන්...


















කැමරා කාචයකි ඇස අසල
සොඳුරු , දුක්ඛිත , බියසුළු දසුන් මවනා
සැඟව මා එහි කොණක
නගනු පිණිස සේයා රුවට
ඒ නිහඬ කල්පිතයන්...


HIV බෙදුම්වාදය
------------------

හදවතේ ගැඹුරටම වැද රිදුම් දෙන
ලපටි කඳුළු බිඳු අඟ
මව් සෙනෙහස උතුරා යන අයුරු
දුටුවෙමි
සමාජ අත්මාර්ථයන්ට නොදෙවෙනිව...
අහම්බෙන් දුටිමි
කැමරා කව තුළින්
HIV නම් නොසෑදෙන බව
කිතුනුවන්ට , ඉස්ලාමීන් හට
සාක්ෂි නැති මරණයක් සේ
නැගී ආ ඒ භේදය
දසුන් විය ඒ අසාධාරණය...


ප්‍රේමයේ සුවය
---------------

නොලත් ප්‍රේමයේ සුවය
දුටිමි චතුරස්‍රයේ හිඳ
ලබන අපූරුව
කාමරයකට කොටු නොවී විවෘතව,
කතා වැලක් මත තනි වූ ඒ සිනා රැල් අඟ
නිදහසේ සිතුවිලි නිදහසේ පාවෙමින්...
පාවෙනා ඒ සිතුවිලි
ඉබාගාතේ ඉඟිලෙන
රෞද්‍ර විහඟුන් ඩැහැගෙනා යන අයුරු
දසුන් විය කැමරා කව තුළින්...


-------------------------
සියළු හැඩතල දුටිමි
කව තුළින් විනිවිදව
නොහඳුනන අරුත් ඇති
ඒ දසුන්,
ධනවාදී ද
සමාජවාදී ද
කිව නොහැක
මන්ද තුළාවට බර සමානය....

Thursday, March 3, 2016

නැවත එන්න දෙවෙන්දොරා...












අහස පුරා කළු අඳුරිත
මූසල හිම වැටෙන රැයේ
සකුරා මල් මත හිම කැට
පොකුරු පොකුරු සුදු තරු කැට...

මතක සිතේ ඔබේ හැඟුම්
ඇසි පිය යට තුරුළු වෙලා
සීතල හද උණුසුම් කර
නැවත එන්න දෙවෙන්දොරා...

මිදෝරියා අවන්හලේ
කෝපි සුවඳ එහි තනි වී
නිල් ගුවනේ දුම් වළාව
දසත පුරා සුදු දුම් රැල්...

සීතල ගත වී උණුසුම්
සිතට නැඟී කබුකි රැඟුම්
තනි වී ඔබේ මතක රැඟුම්
නැවත එන්න දෙවෙන්දොරා...

පාළු මගෙහි ඔබේ සිතුවම්
මැවී පෙනෙයි මායා සේ
හිම කැට පිරි කුණාටු වැසි
සිතුවම් බොඳ කර සායම්...

සයොනාරා නොකී ගමන
ඔබත් ගිහින් මා තනි කර
කබුකි රඟහලේ දුන් ගිවිසුම
සමඟ එන්න දෙවෙන්දොරා...

මළගිය ඇත්තන් කැටුවම
නැවත එන්න දෙවෙන්දොරා....

Tuesday, March 1, 2016

වෙරෝනිකා...























තත් ගැටෙන හඬ මට තාමත් ඇහෙනවා
නුඹේ ඇඟිළි මත ගැටුනු
ඒ සිත් රැඳි සුළඟ
මගේ සිත් අඟ හිනහෙනකොට
නුඹේ සිත් ලඟ හැඬුවා
ඒත් ඒ කඳුළු බිඳු වැටෙන හඬ
මට ඇහුනේ නෑ වෙරෝනිකා...


තත් එකින් එක කැඩෙනකොට
නුඹේ දැහැන බිඳෙනකොට
මා සමධි ගත වුනා,
ඒ නුඹේ හිතේ තිබුණ පින්වත් බව නිසා
ලෝකයා ඔබෙන් නොදුටු ඒ පිවිතුරු බව
නුඹේ හදවතින් මා දුටුවා වෙරෝනිකා...

නුඹට ගමට යන්න බැරි වෙන්න ඇති
ළිඳ ගාව ගෑණු
නුඹ දැක රහස් කොඳුරන්න ඇති
නුඹේ හිත රිදුනත්
නුඹ නෑහුනා සේ යන්න ඇති
ඒ නුඹේ හදවත උන් දැක්කේ නැති නිසා වෙරෝනිකා...

ලෝකයා නුඹට නෑ නෑ කිව්වට
නුඹට පින්වත් ආත්මයක් තිබුණා
නුඹ කලේ නුඹේ රක්ෂාව
හරියට රජයේ ලිපිකරුවෙක් වගේ
හරියට දොස්තර කෙනෙක් වගේ
හරියට ඉංජිනේරුවෙක් වගේ
ඒ බව ලෝකයා දුටුවේ නෑ වෙරෝනිකා...

ලස්සන ආදර කතා තිබුණට
රෝස්, ජැක්ට සැලකුවේ නුඹ වගේ නෙමෙයි
ජුලියට්, රෝමියෝට සැලකුවේ නුඹ වගේ නෙමෙයි
උන්ගේ ආදර කතා ලෝකයා රස විඳිනකොට
නුඹේ ආදරේ උන් කෙලසුවා
ඒ නුඹට සාපේක්ෂ රාමුවට
උන් නාපු නිසා වෙරෝනිකා...

මං ඇත්තටම නොදැන සිටියා
නුඹේ ආදරේ සැබවින්ම පිවිතුරු බව
නුබේ මිනිහට බෙහෙත් හොයන්න
නුඹේ පතිවත විකුණපු බව
ඉතින් වෙරෝනිකා සමාවෙයන් මට
නුඹ නොහැඳින ගත්තාට....

Wednesday, February 24, 2016

ලඳකගේ වෙන්වීම...

















සිංහ මුව දොර
මුර මඬල රැක
සිටින ගොම්මන අඳුරු යාමෙහි
සරා පුර සඳ පෑයු සේ ඔබේ
මුවඟ සිරි එළි වැටී දිලුනෙහි...

පෑයු සඳ සිරි
සිංහ ලෙන් මත
දිදුල එළියෙන් දිව්‍ය ලෝ තල
ඔබේ රෂ්මිය වැදී මත් වී
රජුන් සැල විය ඔබ ලබන්නට...

දුහුල් සළු පිළි
රත්න මුතු වැල්
ගතෙහි පළඳා සරසවා සිරි
කැඳව අස් රිය පෙරහැරින් ඔබ
රැගෙන එන සැටි මා දසුන් විය...

මතින් රජ සැප
සිරිය දුටු ඔබේ
මුවෙහි දුක් බර සිතක් නොවුනෙනි
සිංහ මුව දොර දෙපස සිටි මා
දෙස නොදුටු සේ නෙත් පැහැරවුනි...

පොකුණු දිය මත
නෙළුම් මල් ගෙන
කරඬු සඟවා දුහුල් පටයෙන්
රජුන් පුදනට මල් නෙළන්නට
ඔබත් යනයුරු සිතින් දුටුවෙමි...

ඉහල තලයේ
සිංහ කුළු මත
ඔබේ සිතුවම් අඳී දිනයක
එවිට මා දුටු ඔබේ වත මල්
දකී අන් නෙත් සෑම වරකම...

රාජ උණුසුම
මතින් රත් සැප
විඳින ඔබේ සිත් මවයි මා සැප
කුසෙහි සිටිනා මා බිළිඳු සඳ
දිනක රජ සැප විඳි නිසකව....

නෙළුමක් යට හිඳ...























අහස් කුස සිඹ
ඒ දරිද්‍ර වූ පුසුඹ,
තුඩඟ තැවරුණු
ඒ කාෂ්ටක දුක්ඛිතය,
අහස් කුළු මත හිඳ සුසුම් හෙලයි
සමාජ පන්ති අරගලය දැක...


එක් පසක රත්න පිරි
සුන්දරත්වයේ සිහින මත පා වෙන
නෙළුම් පිපි උයන්ද,
තවත් පසක කාල වර්ණී
කටුක වූද සිහින දැක එමත පා වෙන
මඩ ගොහොරු පිරි දුක්ඛිතයකි...

ශිශ්ණ තුඩඟ රැඳි
රත්ත ලේ පැහැය
ලේ නොව දාඩිය දුක් කඳුළු බව
නොදැක නොදැක්කා සේ මිහි මත වසන
ඒ අපූරු ජන සංක්‍රමණය
ඇඟිලි ගැන හිඳි , අවසානයක් දැක හිනහෙන්නට...

කොළොම්තොට දුක්ඛිතයේ
යෝනි මත ගැටී නැති වී ගිය ඒ කන්‍යා බව
ඒ පුරුෂ ලිඟුව නොදනි
තමන් සැබවින්ම නෙළුමක්ද නැත්ද යන වග...

මඩ ගොහොරු මතින් සිට
අහස් කුස සිඹි
ඒ කොන්ක්‍රීට් සිහින නෙළුමෙහි අයිතිය
සිහින මත පාවෙන අයට පමණක් විනා
මඩ තැවරුනු දුක්ඛිතයට අයිති නොමැති බව
නොදැන හිනහෙයි වළා පට මතින් නැඟ....

Wednesday, February 3, 2016

මතකයේ හෝරාව... (යාල්පානමේ තවත් එක් සිතක්)
















 උණ්ඩ මත නිඳි වැරු
අඳුරු ආකාශය ගොරහැඬිය
ඉරි තැලී ගිය මඟ ලකුණු
නිදි වර්ජිතව හදෙහි කිමිදෙයි...

වතු සුදු මල්ද කටු කම්බි දෙවැටද
රතු රෝස මල් වැටී
සයනයේ පොර බැඳුනු
අතීතයේ සුවඳ හද පිරී රිදුම්දෙයි...

මහමෙරක් වූ සිතුවමක් තුල
අතරමන් කර පලා යන
සල්ලාල ඒ ප්‍රේමයේ ගිනිඳළු
හද කම්පිතව කඳුළු වගුරන සැන්දෑවකි...

ලයෙහි තුරුළුව ඔබෙන් ලත් ප්‍රේමය
ක්ෂීර පුඬු මත සිනා රැළි මවන
නොමේරූ ඒ ඔබේ වන් දෙතොල්
අතීතයේ සිතුවම් දෑසෙහි මවයි...

ඔබේ වන් වූ දෑස් මා හා කැටිව
පෙරමන් බලා හිද සුසුම් මල් සිඹින
ගොම්මනේ මඟ බලා තනි වූ
ඒ දෑස් මා ලයෙහි හොවා සිහිනයේ සැතපෙයි...

තුවක්කුව පසෙකලා නැවත එන්නට
ජය අමෝරාගත් ඒ ලයෙහි බැඳි පොරොන්දම්
සිවප්පාකම් සයංකාල්මේ සුළඟට විසිකර
සුසුම් මත තබමි ඔබේම ජීවයක් ඔබ වන් නොවන්නට...


ඡායාරූපය :  නයනහාරි අබේනායකගේ  "මල් තුහින නොවේ මේ යාපනේ"

Thursday, January 28, 2016

එකම කුසක්... (ආදරයේ කතාව)
























අඳුරු කුටියේ සිරවීලා
අත පය දෙක වකුටු කරන්
තව කොච්චර කල් ඉන්නද
ඕන කියලා මට කියන්න..

උණුසුම් වායුවෙන් පිරුනු
ඝණ වටකුරු කුටීරයේ
තව කොච්චර කල් ඉන්නද
ඕන කියලා මට කියන්න..

අඳුරු මතක හිතේ පිරිලා
ඒවා මාව බය කරනවා
ඔබේ තුරුලේ සැඟවෙන්නට
කාලේ ලඟද මට කියන්න..

වෙඩි හඬවල් මට ඇහෙනවා
මගේ අප්පාව මතක් වෙනවා
ඔබේ හදවතේ කඳුලැලි
ඇදත් එදා වගේ ඇසෙනවා..

තල් අතු වහලය හැදුවද
තාම ඉන්නේ කෝවිලේද
ඔබත් සමඟ මා ඉන්නා
බව ස්වාමිත් දන්නවාද..

ඔබ උදේට බත් කෑවද
බඩගින්නක් මට නම් නෑ
තාම කාලා නැත්නම් ඔබ
දැන් උදේට කාලා ඉන්න..

ඉදහිට සිංහල ඇහෙනවා
පිරිත් බණ පදත් ඇහෙනවා
ඔබේ තනියට දැන් සිංහල
යාළුවෝ ඉන්නවා නේද..

පන්සලේ ඝණ්ඨාර හඬින්
ඉඳහිට මගේ සිත පිරෙනවා
කෝවිල් යන අතරමඟින්
ඔබ දැන් පන්සල් යනවද..

යුද්දේ තාම තියෙනවනම්
සැඟවීලා තව ඉන්නම්
යුද්දේ ඉවර වුනු විගසම
මම ඉක්මනටම එන්නම්..

මම එළියට එන දිනයට
සාමයේ මල් පිපී තියෙයි
ජාති භේද තුරන් වෙලා
මිනිසුන් ආදරෙන් ඉදී..

මගේ අම්මත් පරෙස්සමින්
මා එනතුරු ටිකක් ඉන්න
හිතේ දුකක් හෙම තිබුණොත්
කණට කරලා මට කියන්න..

Tuesday, January 26, 2016

පංච චින්තන...

















සයුරෙන් එතෙර
ඇත් පවුරකි
තම වර්ගීය සුසුමන් මත හිඳ
රහස් කොඳුරන..

සයුරෙන් මෙතෙර
දිදුලන ධවල කඳු පෙලකි
ලවණ මිශ්‍රිත සුසුම් රැල්
මතින් ගිනියම්ව දිදුලන..

කෑදර රත් පැහැති
කළු ගෝල රැසකි
තණ්හාව වගුරුවා
සුසුම් රැල් ගිලින..

සුදු පියුම් මත හිඳින
පිණි පොකුරු වැලකි
මෛතී ගුණ වඩන
කරුණාව පුබුදුවන..

අවකාශ ආක්‍රමණික
හිස් ආත්මයන් පොදියකි
තම අලංකෘත සම්පත හේතුවෙන්
මරණයේ සුව විඳින...
 

එකම ජාතියක දේශපාලනය.. (ආදරවාදය)

කළු පාටින්
අහස වැසූ
ඇඳිරි නීති
රට කලබල
තිබුණු කලක
මාත් සමඟ
පාසල් ගිය අබ්දුල්ලා..


එක පැන්සල
දෙකට කඩා
කොටු කොලයක්
දෙකට ඉරා
උඹ මාවද මා උඹවද
ඇඳපු හැටිය බොට මතක්ද
මාත් සමඟ අබ්දුල්ලා..

















උඹ නෝම්බි අල්ලනකොට
උඹේ පංගු මා හට දී
මා කනවා හැටි බල බල
උඹ හිනැහුනා අබ්දුල්ලා..

මාත් සමඟ පන්සල් ගොස්
මල් කඩලා පැන් ඉහලා
බුදුන් පුදන්නට මට දී
ගල් කණු ලඟ වාඩි වෙලා
උඹ සිටියා අබ්දුල්ලා..

රාමසාන් සඳ බලන්න
ආපු වෙලේ උඹේ ගෙදරට
කන්න බොන්න
ඉදුම් හිටුම්
නුඹ දුන්නා අබ්දුල්ලා..

පිට්ටනියේ ක්‍රිකට් ගසා
වැටුනු වෙලේ තුවාලා වී
මට රිදිලා අඬන විටදි
උඹත් ඇඬුවා අබ්දුල්ලා..

මගේ අම්මට උණ සැදිලා
බෙහෙත් ගන්න සල්ලි නැතුව
සිටින වෙලේ
කැටේ කඩා
නුඹ දුන්නා අබ්දුල්ලා..

අවුරුදු ගානක් ගෙවිලා
උඹයි මායි
දැන් තරුණයෝ
වෙනසක් නෑ
ඒදා වගේ
අපි මිතුරෝ නේ අබ්දුල්ලා...

Sunday, January 24, 2016

පැතුමක නිමාව...

හදේ නිරුවත
වසා හිනහුන
ලයේ පැතුමඟ
නිවී සැනහුන
තෙමී ගිය නෙත්
පුරා දඟකල
මගේ සිහිනයේ
දියුණුවයි නුඹ..


කොත් මුඳුන් මත
පහස විඳ ඔබ
ප්‍රිතීයෙන් ළැම
තුරුලේ සැනසුනු
සිනා තොට සිත
ගතින් පිරිමැද
වැටුනු අව් වැසි
මා දරා වුමි..























කුලී දැලි මත
දවසේ පනමට
ගෙවා දවසම
සිල්ප සැදුවෙමි
ස්විප් ටිකටුත්
නටා මඟ තොට
වරම් සැදුවෙනි
ඔබට සරසවි..

ලොවක උණුසුම
සැම හටම පිදු
ලොවක් සනසා
යහන් මත දුටු
කවුද නොදනිමි
ඔබ ඇසූ කල
වටහා දෙනු වස්
ඔබේ පියතුම..

සොයා සුර සැප
මතින් ගිය දුර
නතර වූවෙමි
ඔබත් සමඟින්
තනිව යන්නට
නුඹට දැන් හැකි
මා ද නවතිමි
නොපෙන දුරකින්...

Saturday, January 23, 2016

සමුදුරක පැතුම...

සප්ත සමුදුරු
මත සිසාරා
නැගෙන සිත් කළු
සිතුම් පොදි බැඳ
පිහින සැනසෙමි
සීත දිය රැලි
ලය හදෙහි රැඳි
ඔබත් සමඟින්...


මෝර සැඩ සැර
යක්ෂ රකුසන්
මං බලා හිඳ
පහර දෙයි නුඹට මට
රැක නුඹේ මගේ
දිවිය සඟවා
සැඟව පැන යමු
යටින් දිය පර කොරල් අතරින්..

මරු වැලින් අත
සැඟවා ගෙන සිත්
පොදි ගැසී මග
සිටී රකුසන්
ඔහුන් නොදනී
නුඹෙද මා හද
ගැහෙන වේගය
දැනී මර බිය..

රකුසු සිත් ඇති
ඔවුන් සිතනා
අයුරු නොදනිමි
අසුර ලොව අප
කෙසේ වුව මුත්
අපද ඔවුනද
පතනුයේ
රැක ගන්න ජීවය..
 















රකුසු ලොව
රජ නීති හැදිල ලු
නොමරණා ලෙස
සත්ව ගෝ කුල
එකී කුලයෙහි
ඔවුන් පමණද
සුදුසුකම් ලද
පිරිස අභයට...

Friday, January 22, 2016

නීල සිත්තම...

බැඳුනු දුටු වරදින්
ඊවා සමඟ ආදම්,
සැර කර වරද දෙවියන්
නෙරපා හැරියා රැඳුනු විමනින්...

සකල කම්පිත ස්වරයෙන්
කඳුළු රූටා දෙනෙතින්
නඟා පා රළු ගමනින්
නතර වූවා සිරි ලංකා දීපයෙන්...
 

සොයා මඟ පිරි සරයන්
සෝ ගිනි ලතවුලෙන්
යන විට සොයා භවනක්
දුටුවා සමන් ගිරි පවුවක්...
 

සමඟ නෙතු මත කඳුලින්
නඟා ඔසවා දෙපා හඬමින්
තබා ඊවා සිතෙහි කොනකින්
නැඟුනා අහස් ගිරි ශිඛර ඉහළින්...


 

















නෙතඟින් වැටුනු කඳුලන්
සිප ගිරි ශිඛර ධාතුන්
තැනුවා නීල රත්නයන්
රඳවා මතකයෙහි ආදම්... 

 
ඇතිදා දස රාජ ධර්මයන්
නැඟී විසිරී පොළෝ තලයෙන්
නිවා ජන හද දුක් තැවුල්
මතුව නැඟී දිදුලයි නීල රත්නයන්...

ලබැඳි ස්වප්නය...

 






















කිතුල් රෑනක වන්
නීල පිල් මොණරෙකුගේ වන්
තිබූ හැඩ රැහැන්
කපා ලෙයර්ස්
හැඩති රුවලක වන්..
 

නඟා පා ඉඟ රුවන්
දෙවුර වසමින් සළුපටින්
නොසිතුවෙමි දැක්මට ළැම පියුම්
දීග යන්නට මත්තෙන්..
 

ස්වප්න සිත දොවමින්
හඬන දරු සුරතල්
සිනා පාමින් මනරම්
නිදනු දුටුවෙමි
මත හංස පියුමන්..
 

ගත රැඳුනු විඩාපත්
රැයක හද විල් පහන්
සමාධිව උණුසුමින්
සිතින් වැඩුවෙමි අනුහස්
ලැබුමට ලොවක සුවයන්..
 

එක් රැයකි සුමදුරන්
වශිකෘත මත් ස්වරයෙන්
සැලුනු ළැම සළු පටින්
ඔබත් දුටුවද "එන්රික්"
පෙර මා ලබැඳි ස්වප්නයන්...