Saturday, November 4, 2017

උපවාසය උපහාසයක්ද?

සංහරේ...සංහරේ.. දකුණින් පෙළට..සැදෙව්! හැමෝටම පාඩම් ද 
අන්තරේ....!
"සර් අන්තරේ නෙමෙයි මන්තරේ."
එහෙම කිවුවේ පිටිපස්සෙම ඉඳන් හතරවෙනියට හිටපු පිට රතු අප්පුවා.
"තමුසේ කවුද මට වැරදි කියන්න!" සීරුවේ...න් සිටු!
අඬු පඬු ගසලා දාලා කළු, රතු, තෙල් කූඹි පිළිවෙලට පෝලිමට සීරුවෙන් පෙළ ගැසුනා. 

තමුන්නැහැලා දන්නවදදද.. අපිට තවම අපේ අයිතීන් ලැබිලා නැහැ.. අපේ ඉල්ලීම් තාම ඉල්ලපු තැන්වලමයි.. රාජධානියේ බලත්තු තාම හිටි තැන් වලමයි.. ඒත් අපි අපේ සටන නවත්තනවදදද??????
නෑ...උතුමාණනී...!
මැද හිටපු කළු බඩා හයියෙන් කෑගහලා උඩපන්නා.

අපි අපේ සටන දිනන්න ඕන නම් කරන්න ඕන මොනවදද...!
ලේ හැලුණත් පාර දිගේ දිගටම යන්න ඕන උතුමාණනී.....!
ආයෙත් කළු බඩා හයියෙන් කෑ ගහලා කිවුවේ හිතේ තිබුණ ආවේගයත් එක මිටකට අරගෙන. උතුමාණන් ගේ සිත සතුටින් පිරුණා.

දීර්ඝ කාලයක සිට මොවුන්ගේ ඉල්ලීම වුණේ සිටු පවුල් වල කූඹීන් හට සීනි ඇට කෑමට ඇති අවසරය ඉවත් කරන ලෙසයි. මොකද රාජධානියේ සීනි ඇට කෑමේ වරප්‍රසාදය හිමි වූයේ එකල සිටි අති දක්ෂයින් යැයි පිළිගත් අයට පමණයි. එහෙත් පෙර රාජ්‍ය කල පාලනයන් අවසරයක් ලබා දී තිබුණා සීනි ඇට කෑමට කැමති අය සිටී නම් ඔවුනට ඒ සඳහා අවස්ථාවක් දීමට. ඒත් නිකන් නෙමෙයි යම් දායාදයක් රාජ්‍යට ලබා දීමෙන්. ඉතින් මේ සඳහා ඉදිරිපත් වුණේ රාජ්‍යයේ සිටි සිටු පවුල් වල කූඹීන්.  රාජ්‍යයේ සිටි දක්ෂ යැයි පිළිගත් කූඹීන් මේ දේට කැමති වුණේ නෑ. ඒ නිසා ඔවුන් ආරම්භ කරා අරගලයක්, අව් වැසි නොසලකා සීත කාලයේදීත්, ග්‍රීස්ම කාලයේදිත් ඔවුන් ඉදිරියටම ඇදුනා. එහෙත් නව ආණ්ඩුව ඒකමතික තීර්ණයක සිටියා. කොහොම කොහොම හරි දින සති ගත වුණේ බලාගෙන ඉද්දිම, ඒත් අරගලයේ නම් අවසන් වෙන පාටක් තිබුණෙම නෑ.

"වාත අමාරුවත් එහෙම් පිටින්මයි. දැන් ඉස්සර වගේ අඟට හයි හත්තියක් නෑ නොවැ..උන්නැහේ.."
පහල ගුල්‍ යායේ රතු තෙල් අප්පුවා එහෙම කිවුවේ කොන්ද අල්ලගෙන. උන්නැහේගේ පුතත් සීනි ඇට කන්න වරම් ලබපු එකෙක්  නොවැ.

"මටත් එහෙම තමයි ලොකු උන්නැහේ..ඒත් ඉතින් එහෙම කියලා මේ වැඩෙන් අයින් වෙලා ඉන්න හිතක් දෙන්නේ නෑ.. පණ ගියත් මේ සටන දිනන්න එපැයි.. නැත්තනම් අපේ කොළුවගේ පණ යයි. අපි නම් දැන් නහින දෙහින කාලේ..ඒ වගේද කොලුවා.."
එහෙම කිවුවේ රතු තෙල් අප්පුවා ලඟ හිටපු තවත් කූඹි උන්නැහේ කෙනෙක්.

පැරණි ආණ්ඩුවෙන් ස්ථීර කල පනත නව ආණ්ඩුවෙන් අවලංගු කරන්න අදි මදි කරත් යම් යම් සාධාරණ මත වලට ගරු කරන්න අමතක කලේ නෑ. ඒ නිසාවෙන්ම නව ආණ්ඩුවෙන් සාධාරණ විසඳුම් රැසක්ම ලබා දීලා තිබුණා. ඒ කොහොම වුණත් අරගලයේ නම් නවතින පාටක් තිබුණේ නෑ.. කොහොම කොහොම හරි අවසාන වෙනකොට කුඹි ලමයින්ගේ දෙමව්පියොත් පාරට බැස්සා. ඒ  නොනවතින අරගලයකට.. නොනවතින උපවාසයකට..

රාජ්‍යයෙත් දේශපාලන ප්‍රශ්න වලින් නම් අඩුවක් තිබුණේ නෑ. පාට පාට වලට බෙදිලා තැන් තැන් වල තමන්ටම කියලා පක්ෂ හදාගත් අය හිටියා. කොළ, රතු, නිල්, කහ වශයෙන් බෙදිලා මරාගන්න, මඩගහගන්න අමතක කලෙත් නෑ.

"රතු තොප්පි සහෝදරයා දැන් මොකද කරන්නේ අපි, ඡන්දෙන් නම් ගොඩ යන පාටක් නෑ වගේ"
එහෙම කිවුවේ රතු පක්ෂේ සිටි එක් අපේක්ෂකයෙක්.

"ඒකට කමක් නෑ! අපි රාජ්‍ය ඇතුළේ ගින්නක් අවුළුවලා තියමු.. පෙන්නේ නැත්ද සීනි ඇට සීන් එක. ඒ ගින්නම ඇති ටිකක් නැගලා යන්න.. අපි ගින්න තියලා පාඩුවේ ඉමු.. රාජ්‍යට ඉහළින් වටෙන ළා ඉර රැස් ඒ ගින්න තවත් වැඩි කරන්නේ නැතැයි.

"හම්මේ...ලොක්කා තමයි දවසකටත් මිනිහා.. හැබැයි ඉතින් පව් වැඩ්ක් තමයි මේක..කූඹි කොලුවන්ගේ මහ එවුවොත් මාරාන්තික ගේමකට බැහැලලු.."

ඒකත් මේ ආතල් එකේම කොටසක් බන්..උන් මාරාන්තික ගේමක්ට බැස්සොත් උන් මැරෙයි..උඹට අවුලක් නෑ නේ එක නිසා පාඩුවේ බලාගෙන හිටපන්..හික් හික් හික්..බුවහ්හ්හ්හ්...

එහම කියලා දෙන්නම හයියෙන් හිනා වුණා.ඒ හිනාව ඇතුළේ තිබුණේ උපහාසයක් ද? වටේ සිටි කාටවත් ඒ බවක් නම් තේරුණේ නේ..

No comments:

Post a Comment