උණ්ඩ මත නිඳි වැරු
අඳුරු ආකාශය ගොරහැඬිය
ඉරි තැලී ගිය මඟ ලකුණු
නිදි වර්ජිතව හදෙහි කිමිදෙයි...
වතු සුදු මල්ද කටු කම්බි දෙවැටද
රතු රෝස මල් වැටී
සයනයේ පොර බැඳුනු
අතීතයේ සුවඳ හද පිරී රිදුම්දෙයි...
මහමෙරක් වූ සිතුවමක් තුල
අතරමන් කර පලා යන
සල්ලාල ඒ ප්‍රේමයේ ගිනිඳළු
හද කම්පිතව කඳුළු වගුරන සැන්දෑවකි...
ලයෙහි තුරුළුව ඔබෙන් ලත් ප්‍රේමය
ක්ෂීර පුඬු මත සිනා රැළි මවන
නොමේරූ ඒ ඔබේ වන් දෙතොල්
අතීතයේ සිතුවම් දෑසෙහි මවයි...
ඔබේ වන් වූ දෑස් මා හා කැටිව
පෙරමන් බලා හිද සුසුම් මල් සිඹින
ගොම්මනේ මඟ බලා තනි වූ
ඒ දෑස් මා ලයෙහි හොවා සිහිනයේ සැතපෙයි...
තුවක්කුව පසෙකලා නැවත එන්නට
ජය අමෝරාගත් ඒ ලයෙහි බැඳි පොරොන්දම්
සිවප්පාකම් සයංකාල්මේ සුළඟට විසිකර
සුසුම් මත තබමි ඔබේම ජීවයක් ඔබ වන් නොවන්නට...
ඡායාරූපය : නයනහාරි අබේනායකගේ "මල් තුහින නොවේ මේ යාපනේ"
No comments:
Post a Comment