පට්ට අමාරු සේම
විවිධ වූ කාර්යයන් කිරීමේදී
එය සාර්ථක කර ගැනීම
මහත් අසීරු කටයුත්තක් වන බව
ඔබ මම සියලු දෙනාම
දන්නා වූ ප්‍රතිඵලයකි...
උත්සහවන්තයා ජය ගන්නවා යැයි
රුවන් වැකියක් ගොඩ නැගී තිබුනද,
එය එසේ වුවත්
සැබවින්ම එය එසේම වනවාද යන්න
පිළිබද සැකයක් මතුවේ...
එසේ සැකයක් මතු වුවත්
එය බොර දියේ මාළු බෑමක් සේ නොසිතා
උත්සාහය අතහැර පසු නොබසීමට
අප ඉටා ගත යුත්තේ
අවසානයේදී අප උත්සාහ වුවා යන
සතුට හෝ අපගේ සිත තුල රජ කරවීමට හැකි බැවිනි,
එසේ සිත තුල සතුට රජයන විට
බොර දියේ වුවද මාළුවෙකු සිටීම
අහබුවක් නොවෙනු ඇත...
උත්සාහයේ මල් ඵල
දෝතින් පිළිගැනීමට නොහැකි වී සිටින විටදී,
සමාජයේ කුහකකම් හමුවේ
අඩන්න සුදානම් වූ අපේ නෙත
බලා සිටිනුයේ
තවකෙකු පැමිණ ඇගිල්ලෙන් අනින තුරුය...
එසේ බලා සිටිනා විට,
තවකෙකු පැමිණ ඇසට ඇගිල්ලෙන් එන්නත්
අඩන්න තරම් වත් වූ
කදුළු පොදක් අප නෙත සතු නොවෙනුයේ
පෙර අතීතයේ දවසක
උත්සහවන්තයා ජය නොගත් දිනයක
ගලා ගිය කදුළු
අති මහත් වූ බැවිනි..
උත්සහවන්තයා ජය නොගැනීමේ
කොළ එලිය දැල්වුණු දින
දෙසවන ලත් දෝංකාරය,
වර්තමානයේ අපේ පැතුමන්
බොද වීමේ රතු එලිය දෙල්වෙන විට
නැවත නැවතත් අපේ දෙසවන
පෙර දෝංකාරය රජයන විට
සිතේ හටගත් අධිෂ්ඨානයන්
මෙන්ම බලාපොරොත්තුද අපේ සිතින් ඈත් වනුයේ
අපේ සිතටත් නොහැගෙන පරිදිනි...
එසේ වුවත්
අපගේ සාර්ථකත්වයේ මුදුන්මුල
උත්සාහය වන හෙයින්
අප කොතෙක් වැටුනත්
නැවතත් උත්සාහයේ මල් ඵල නෙලා ගැනීමට
වෙර දැරිය යුත්තේ
කෙදිනක හෝ,
අපේ ඉලක්කය සමාජයේ ඉහලම තැනක
රැදවීමට සිතා අති හෙයිනි...
"උත්සාහයේ මල් ඵල නෙලා ගැනීමට අපට හැකි වනුයේ, උත්සහවන්තයා ජය ගැනීම යන දෙස බලා නොසිට උත්සාහය යන අධිටන අපේ සිතේ මෙන්ම ගතේද, ගතේ මෙන්ම අපගේ ක්‍රියාවන් හීද හංවඩු ගසා ගත් විටදීය"
No comments:
Post a Comment