මඟ දිගට

රබර් අඩි  වල දුඹුරු මඩ  පළු
ඇලෙනවා  මම ඉන්න  බැද්දේ
කියලා කිවුවම කඳුළු පිරුනද
හීරිලා   උඹේ  පපුව      මැද්දේ

හෙට   උදේ  ඉර   ඇවිත් පායයි
මැදින්   අර  දුර   පේන  කන්දේ
මල් පිපෙයි හෙට උදේ අලුතින්
අපි  යමන්  හෙට  ඉඳන්  යුද්දේ

මඟ දිගට

ළපල්ලක් ගොඩවෙලා පොළවෙන්
අපි   වගේ   දැන්    උස්          වෙලා
සිහින   දකිනවා  මල්   පිපෙන්නට
අතු   යටින්   පැන            හිනහිලා

පොළව උහුලන මේ විසල් ගස
ආදරෙන්   අද   මත්         වෙලා
මැණිකේ හරියට උඹ වගේමයි
මගේ   උරිස්සට   බර      වෙලා

මඟ දිගට

සීනි වැඩියෙන් දාපු කිරි ටොපි
හවස එනකොට අතේ  රන්දා
ලඟට ඇවිදින් අතේ ගුලි කර
දී ගියා මහ සෙනෙහේ  කන්දා

සීනී නැතුවම  කහට ගිල  ගිල
කිවුවේ ඒ පොඩි ලෙඩක් හන්දා
තුංග  ගිරි  හිස උඩ  තබා   අප
ආදරේ  ලණු   වලින්       බැන්ඳා

මඟ දිගට

පුංචි හිරිපොද හුඟක් වැටුණා
මේ  තරම්   නෑ  ඒත්    ඉස්සර
ෆර්මිදා  උඹ   හුඟක්   ඇඬුවා
බය  වෙලා  ඒ  පුංචි   වැස්සට

කුඩේ  යට   වත්  ඉන්න  බෑ    අද
වැටෙන්නේ ඇයි අකුණු මෙච්චර
ගුලි වෙලා මගේ ලඟින් හිටපන්
හිතක්  නෑ   මේ  වහින   වැස්සට